Hoe de kou mij leerde om niet meer weg te rennen van pijn.
Voordat ik begon met koude training, ging ik ongemak zoveel mogelijk uit de weg. Als ik iets meemaakte wat pijnlijk was, dan schonk ik er geen aandacht aan, hup schouders eronder en weer doorgaan. Het liefst wilde ik dat niets mij kon raken.
Ik zocht veel afleiding in uitgaan, drinken, afspreken met vrienden en daten. En zo sleepte ik de pijn - half onderdrukt - jaren met me mee.
Totdat zoveel zich had opgestapeld en na de zoveelste tegenslag in mijn leven de emmer overliep e