Hoe de kou mij leerde om niet meer weg te rennen van pijn.

Voordat ik begon met koude training, ging ik ongemak zoveel mogelijk uit de weg. Als ik iets meemaakte wat pijnlijk was, dan schonk ik er geen aandacht aan, hup schouders eronder en weer doorgaan. Het liefst wilde ik dat niets mij kon raken. Ik zocht veel afleiding in uitgaan, drinken, afspreken met vrienden en daten. En zo sleepte ik de pijn - half onderdrukt - jaren met me mee. Totdat zoveel zich had opgestapeld en na de zoveelste tegenslag in mijn leven de emmer overliep en niet alleen overliep, de hele bodem van de emmer knalde eruit.

Ineens voelde ik alles.

Ik overstroomde.

Had niet geleerd hoe ik aanwezig kon zijn bij mijn emoties, bij pijn, bij ongemak zonder eraan onderdoor te gaan.

De kou heeft mij hierbij geholpen. In ijskoud water stappen is super uitdagend, maar je kan de kou alleen dragen wanneer je volledig aanwezig bent in het moment.

Vaak is je eerste reactie in de kou dat je wilt verkrampen, je verbijten en ertegen vechten. Of je gaat jezelf afleiden aan andere dingen denken zodat je maar niet hoeft te voelen, niet aanwezig hoeft te zijn bij de kou. Op deze manier maak je het jezelf heel moeilijk en is het zelfs gevaarlijk. Als je jezelf afleidt voel je je grenzen niet. Als je gaat verkrampen en vechten zet je je lichaam vast en stroomt je bloed minder makkelijk naar de uiteinden van je lichaam en koel je nog sneller af. Het enige veilige om te doen in ijswater is: aanwezig zijn.

Volledig aanwezig bij de kou, bij het ongemak het te voelen en het accepteren.

Én daarnaast ook aanwezig zijn bij je warmte. Wanneer je een paar minuten in het ijs zit, koelt jouw huid iets af, maar jouw core temperatuur daalt niet. Jouw buik en jouw hart blijven warm.

Beiden zijn waar op dat moment. De kou is aanwezig om je heen en de warmte in jezelf is er ook.

Trainen met de kou leerde mij aanwezig zijn bij ongemak en stressvolle situaties in mijn leven. Het niet groter maken dan het is, het niet kleiner maken. Er niet tegen de vechten, er niet van weg te rennen. Het de aandacht geven die het vraagt.

Aanwezig zijn bij mijn pijn en mezelf ook liefdevol blijven herinneren aan de warmte, dat wat mooi is in het leven. Dat wat goed gaat.

Door te trainen met de kou heb ik weer een bodem gekregen. Geleerd dat het eigenlijk helemaal niet zo erg is om bij het ongemak te zijn, bij dat wat je voelt. Dat het kracht geeft wanneer je merkt dat je het gewoon kan dragen! En dat wanneer je het de aandacht geeft die het vraagt, dat het dan ook veel sneller van je afglijd, dan wanneer je het onderdrukt.

Nu ik draagkracht hebt, kan ik aanwezig zijn bij alle uitdagingen die het leven op mijn pad gooit. En dat voelt zoveel beter dan wegrennen!

#ijsbad #winterzwemmen #koudetraining #ijsbadworkshop #draagkracht #lindejelena #lindevanderheijden